BLACKMORE'S NIGHT

Duivel op snaren eindelijk getemd

Ritchie Blackmore (ooit Deep Purple) geniet van
middeleeuwse muziek en is nu "een spiritueel mens"


'De verpersoonlijking van het kwaad'. 'De duivel op snaren'. Ritchie Blackmore, al jaren volkomen onvoorspelbaar, legendarisch gitarist van de Engelse rock band Deep Purple en componist van 'Smoke On The Water' lijkt eindelijk getemd. Geen 'Smoke' meer voor Ritchie en zeker geen 'Child In Time'. De man van het wereldberoemde gitaarintro op 'Smoke' is bijna letterlijk ingehaald door de geschiedenis. Samen met zijn vrouw maakt hij onder de naam 'I' alleen nog maar middeleeuwse muziek - jawel.

Daar merk je overigens weinig van als hij op Long Island, New York, in zijn blitse cabriolet komt aanrijden bij het extravagante restaurant The Squadron Fighters, met bommenwerpers in de tuin en portretten van befaamde oorlogsvliegeniers aan de muur. Geen renaissancekledij deze avond; Ritchie Blackmore is geheel in het zwart, tot en met gitzwart geverfd haar met dito fout snorretje.

Al tijdens het voorgerecht viert sarcasme hoogtij en volgt de ene sneer de andere op. "Ik vind het in Amsterdam een beetje een zooi, en het schijnt er niet beter op te zijn geworden, he?" Meteen daarop verklaart hij volmondig de liefde aan Duitsland, Zijn 'moederland', naar hij zegt. "Ik hou er meer van dan van mijn ooit zo geliefde Engeland. Duitsland is het land van de muzikale historie. Het land van de grote componisten. In de jaren dat ik daar heb gewoond, ben ik het echt als mijn thuis gaan zien."

Later, lachend: "Ik was in de laatste jaren van Deep Purple niet te genieten. Ik haatte alles. Het toeren, hardrock spelen, het hele gedoe eromheen. Alles! Ik was gaan beseffen dat het publiek helemaa1 niet kwam om te horen wat voor solo's ik speelde. Als ik mijn Fender gitaar aan diggelen sloeg kreeg ik meer applaus dan na de solo van Child In Time.

En ik heb altijd een godsgruwelijke hekel aan toeren gehad, in tegenstelling tot de rest van Deep Purple." Dat, gevoegd bij het feit dat Ritchie Blackmore en zanger Ian Gillan elkaar het liefst tien keer per dag de hersenen wilden inslaan, zorgde voor chronisch ontploffingsgevaar. Ritchie: "Toen ik voor de tweede keer uit Deep Purple stapte, wist ik het zeker: dit wil ik nooit meer. Ik was op dat moment ook al bezig liedjes voor ons te schrijven."

Met 'ons' bedoelt hij zichzelf en zijn ruim 25 jaar jongere vrouw Candice Night, een Amerikaanse zangeres die Ritchie leerde kennen tijdens een partijtje voetbal. "We speelden tegen een radiostation uit New York en het viel me op wat een hard schot ze had."

Candice bleek niet alleen hard te schieten, maar ook, van middeleeuwse muziek te houden, net a1s Ritchie. Die passie had al in de begindagen van Deep Purple al invloed op Ritchie Blackmore en later ook op de muziek van zijn eigen band Rainbow.


Roer omgooien

"Ian Anderson, de voorman van Jethro Tull, heeft mij wegwijs gemaakt in het instrumentarium dat in die tijd werd gebruikt. Er ging een wereld voor mij open. Ik ontdekte componisten zoals Thomas de Chateau uit Antwerpen en Pierre Attaignant. Hun werk bleek perfect aan te sluiten op mijn ideeën over melodie. In al mijn songs voor Deep Purple en Rainbow kwam de melodielijn op de eerste plaats. Dan pas de rest, al werd dat soms weleens vergeten. Daarom had ik ook zo'n diep verlangen om iets totaal anders te gaan doen. Ik ben erachter gekomen dat je ook a1s vijftiger het roer muzikaal drastisch kunt omgooien."

"Om op die leeftijd nog te proberen de hardrocker uit te hangen, vind ik nogal ongeloofwaardig. Zoals ik overigens de hele popmuziek behoorlijk ongeloofwaardig vind. Plastic, nep en talentloos. Het zijn allemaal muzikanten die helemaal niets kunnen. Niet spelen, niets zingen, niets! Het echte ambacht van de muzikant is een uitstervend ras in de popmuziek. Het is allemaal één grote leugen."

Op Fires At Midnight het nieuwe en alweer derde album van Blackmore's Night, blijkt Ritchie Blackmore het gevoel voor het componeren van lyrische melodieën nog lang niet kwijt te zijn. De teksten van Candice stralen zelfs een onbehoorlijke dosis gelukzaligheid uit. "Candice heeft van mij een gelukkig mens gemaakt. Ze noemt me altijd een mopperkont, en dat ben ik ook wel, maar ik heb van haar geleerd om van het moment te genieten. Zij heeft mij het geloof gegeven dat er méér is. Ik ben een spiritueel mens geworden. Het is een gevoel dat ik nog niet eerder had meegemaakt."


Geesten

"Deep Purple interesseert me niet meer, al is het een geweldige band, zondermeer. Maar ze zijn verkeerd bezig. Roger Glover (bassist en producer) heeft de oude platen opnieuw uitgebracht en op sommige nummers hebben ze de originele solo's van mij eraf gehaald en er andere opgezet. Solo's die ik destijds wel heb opgenomen, maar die we toen bewust niet hebben gebruikt. Ik ben bijna geneigd om een rechtzaak tegen die gasten aan te spannen." Na afloop van het gesprek zet Ritchie Blackmore in de foyer van het restaurant handtekeningen voor fans. Ineens draait hij zich om en zegt: "Voelen jullie dat ook? Er zijn hier geesten." Candice: "Ja Ritchie,je hebt gelijk."

Blackmore's Night speelt op 3 oktober in Paradiso in Amsterdam en op 4 oktober in 013, Tilburg.
Het album 'Fires At Midnight' (SPV) is nu overal te koop.

Jean-Paul Heck, Rotterdams Dagblad 2 oktober 2001