RAINBOW STRAIGHT BETWEEN THE EYES RAINBOW • STRAIGHT BETWEEN THE EYES (Polydor POLD 5056) Laten we eerlijk zijn: hardrock is een in zichzelf gekeerd genre. Als ik een hardrock-fan op bezoek krijg, is het net alsof ik een mens van een andere planeet ontmoet. Toch is en blijft het een muzieksoort die een groot publiek kan aanspreken. Hoe bereiken hardrock-acts als Foreigner, Van Halen en Joan Jett And The Blacks Jan Modaal? Door schaamteloos te doen aan recycling of een gelikte ballade in te zetten. Maar er is een andere manier, waarmee tevens de meer serieuze popfan kan worden bereikt. Namelijk door je, behalve door flitsend(er) gitaarwerk, door een 'weloverwogen toetsengebruik, meer doorleefde vocalen en betere composities van de doorsnee hardrockmeute te onderscheiden. Rainbow volgt die weg. De hel van personeelsmutaties waar de formatie doorheen is gegaan - op Straight Between The Eyes is Don Airey vervangen door David Rosenthal - verklaart het uitblijven van commercieel succes zoals bovengenoemde groepen dat momenteel genieten. De door Roger Glover geproduceerde plaat werd opgenomen in Le Studio in Morin Heights, Canada, terwijl de nummers van een digitale mix en mastering werden voorzien. Een opnameproces waaraan 99% van de hardrock-groepen zich niet zou durven wagen, want als er één opnameproces is waar nitwits door de mand vallen, dan is het wel het digitale. Rainbow kan het hebben, want hun hardrock is, behalve dynamisch, uiterst doorzichtig en behoorlijk intelligent, terwijl de groep uit louter "cracks" bestaat. Ex-Fandango-lid Joe Lynn Turner is een fantastisch leadzanger, die alles waarover hij zingt doorleefd en geloofwaardig op de luisteraar kan overbrengen, Ritchie Blackmore's kwaliteiten als gitarist staan buiten kijf, terwijl David Rosenthal met zijn toetsenbijdragen het instrumentale kader vaak opfleurt. Ondanks dat Straight Between The Eyes in het buurland Canada werd opgenomen, bevat de elpee met uitzondering van het absolute, commerciële prijsnummer Stone Cold - niet veel meer Amerikaans georienteerde melodieuze hardrock. Op de rest van de plaat houdt Rainbow het gedegen Engels, waarbij een geheel vol afwisseling ontstaat dat zowel de adepten van het hardrockgenre als andere fans van gezonde en harde rock & roll-muziek zal aanspreken en je "straight between the ears" raakt. Harry van Nieuwenhoven, Muziekkrant Oor - 21 April 1982 RAINBOW • STRAIGHT BETWEEN THE EYES (Polydor POLD 5056) Rainbow: wat een band! Vijf bijzonder getalenteerde muzikanten, die hun individuele kwaliteiten in dienst stellen van de groep en niet andersom. Dat is de grote kracht van Rainbow: het totaalgeluid! Eens te meer bewijst het vijftal dat ze een unieke, zeer vooraanstaande plaats in neemt binnen de hardrock wereld. Hun allernieuwste elpee "Straight Between The Eyes" getuigt weer van topklasse. Melodieuze hardrock voorzien van prima teksten. De nummers worden stevig geseeld maar bevatten (gelukkig geen ellenlange solo's). Een boeiende elpee, gespeeld door rasmuzikanten die hun vak verstaan. Luister maar eens naar de stem van Joe Lynn Turner op de single "Stone Cold". Elpee van de Week Irene Linders, Hitkrant - 22 April 1982 RAINBOW • STRAIGHT BETWEEN THE EYES (Polydor POLD 5056) Een plaat die opnieuw bewijst dat Ritchie Blackmore en Roger Glover, de donkerpaarse uitvinders van de hardrock, voorlopig nog niet uitgespeeld zijn. Met name Blackmore schittert hier en daar met prachtig gitaarwerk ('Death Alley Driver' bijv.). Rainbow steunt hoofdzakelijk op het schrijftalent van het koppel Blackmore/Turner en zolang Rainbow tekent voor melodieus materiaal blijft ook Roger Glover daar wonderwel in overeind. Een wat overdreven titel voor een plaat met klasse. Dutch Press - April 1982